诉衷情·莺语

诉衷情·莺语原文：

①南枝：向南，亦即朝阳的梅枝。②玉瘦檀轻：谓梅花姿态清瘦，颜色浅红。檀：原为木名，此处指浅绛色。③羌管休吹：意谓不要吹奏音调哀怨的笛曲《梅花落》。④暖风迟日：语出孙光宪《浣溪沙》词：“兰沐初休曲槛前，暖风迟日洗头天。”迟日：春日，语(...)
诗歌开首就用一个直接表达感情的词“惆怅”，不仅奠定全诗的感情基调，且获总领全篇之效。此词的作用虽然易解，但问题是，谁人“惆怅”，为何“惆怅”。谁在“惆怅”呢？首句说“惆怅江头几树梅”，莫非梅在惆怅？根据颔联，前时虽曾大雪压梅，然梅已在昨夜雪后绽放枝头，当无惆怅之理由。既然不是梅在惆怅，惆怅的就只能是诗人自己。诗人开篇就说自己“惆怅”，可见其“惆怅”之浓之深。诗人作诗，当蓄积的感情于提笔之际浓烈得难以化解时，便无暇慢条斯理的运用所谓的技巧表达之，而常常在诗歌的开头直接予以发泄，若李白之“大道如青天，我独不得出”（《行路难》），“噫吁戏，危乎高哉”（《蜀道难》），即为此类。然则，诗人为何惆怅？是因为江头只有几树梅，为梅之少而惆怅吗？恐亦不是。为何？因为梅虽是中国古代诗人的爱物，但其诗中的梅多以株，甚至以枝论，若“(...)
净土堂人的结习从无开始，沦落沉溺穷尽了苦难之源。轮回成为今世的人形时，才彻悟三种解脱的空门。华堂中开辟一块洁净的地域，佛的图像清晰而且细微。堂中焚烧清泠的檀香，诵唱着微妙的佛经。我叩首拜谢唱经(...)
仪凤中，有儒生柳毅者，应举下第，将还湘滨。念乡人有客于泾阳者，遂往告别。至六七里，鸟起马惊，疾逸道左。又六七里，乃止。见有妇人，牧羊于道畔。毅怪视之，乃殊色也。然而蛾脸不舒，巾袖无光，凝听翔立，若有所伺。毅诘之曰：“子何苦而自辱如是？”妇始楚而谢，终泣而对曰：“贱妾不幸，今日见辱问于长者。然而恨贯肌骨，亦何能愧避？幸一闻焉。妾，洞庭龙君小女也。父母配嫁泾川次子，而夫婿乐逸，为婢仆所惑，日以厌薄。既而将诉于舅姑，舅姑爱其子，不能御。迨诉频切，又得罪舅姑。舅姑毁黜以至此。”言讫，歔欷流涕，悲不自胜。又曰：“洞庭于兹，相远不知其几多也？长天茫茫，信耗莫通。心目断尽，无所知哀。闻君将还吴，密通洞庭。或以尺书寄托侍者，未卜将以为可乎？”毅曰：“吾义夫也。闻子之说，气血俱动，恨无毛羽，不能奋飞，是何可否之谓乎！然而洞庭深水也。吾行尘间，宁可致意耶？惟恐道途显晦，不相通达，致负诚托，又乖恳愿。子有何术可导我邪？”女悲泣且谢，曰：“负载珍重，不复言矣。脱获回耗，虽死必谢。君不许，何敢言。既许而问，则洞庭之与京邑，不足为异也。”毅请闻之。女曰：“洞庭之阴，有大橘树焉，乡人谓之‘社橘’。君当解去兹带，束以他物。然后叩树三发，当有应者。因而随之，无有碍矣。幸君子书叙之外，悉以心诚之话倚托，千万无渝！”毅曰：“敬闻命矣。”女遂于襦间解书，再拜以进。东望愁泣，若不自胜。毅深为之戚，乃致书囊中，因复谓曰：“吾不知子之牧羊，何所用哉？神岂宰杀乎？”女曰：“非羊也，雨工也。”“何为雨工？”曰：“雷霆之类也。”毅顾视之，则皆矫顾怒步，饮龁甚异，而大小毛角，则无别羊焉。毅又曰：“吾为使者，他日归洞庭，幸勿相避。”女曰：“宁止不避，当如亲戚耳。”语竟，引别东去。不数十步，回望女与羊，俱亡所见矣。 　　其夕，至邑而别其友，月余到乡，还家，乃访友于洞庭。洞庭之阴，果有社橘。遂易带向树，三击而止。俄有武夫出于波问，再拜请曰：“贵客将自何所至也？”毅不告其实，曰：“走谒大王耳。”武夫揭水止路，引毅以进。谓毅曰：“当闭目，数息可达矣。”毅如其言，遂至其宫。始见台阁相向，门户千万，奇草珍木，无所不有.夫乃止毅，停于大室之隅，曰：“客当居此以俟焉。”毅曰：“此何所也？”夫曰：“此灵虚殿也。”谛视之，则人间珍宝毕尽于此。柱以白璧，砌以(...)
金猊(ni泥)：狮形铜香炉。红浪：红色被铺乱摊在床上，有如波浪。宝奁(lian连)：华贵的梳妆镜匣。者：通这。阳关：语出《阳关三叠》，是唐宋时的送别曲。王维《送元二使安西》诗：“渭城朝雨浥轻尘，客舍青青柳色新。劝君更尽一怀酒，西出阳关无故人。”后据此诗谱成《阳关三叠》，为送别之曲。此处泛指离歌。武陵人远：引用陶渊明《桃花源记》中，武陵渔人误入桃花源，离开后再去便找不到路径了。陶渊明《桃花源记》云武陵（今湖南常德）(...)
寡人正要问你这事。既是李美人拾得金弹，生下太子，如今这太子却在那里？你不可隐藏，一一的说个明白，与寡人知道。万岁赦奴婢(...)
接下来，颈联写渡江，船过沙滩，惊散了草丛中成群的鸥鸟；回望岸上，江田万顷，一只白鹭在自由自在地飞翔。这一联巧用数量词，不但属对工稳，而且深化了诗境。群鸥栖息沙草之间，可见天时向晚，飞鸟归巢，所以万顷江田之上只有一鹭飞翔。这幅色彩鲜明的画面强烈地渲染了江边的清旷和寂静。后来李清照《如梦(...)

诉衷情·莺语拼音解读：

①nán zhī ：xiàng nán ，yì jí cháo yáng de méi zhī 。②yù shòu tán qīng ：wèi méi huā zī tài qīng shòu ，yán sè qiǎn hóng 。tán ：yuán wéi mù míng ，cǐ chù zhǐ qiǎn jiàng sè 。③qiāng guǎn xiū chuī ：yì wèi bú yào chuī zòu yīn diào āi yuàn de dí qǔ 《méi huā luò 》。④nuǎn fēng chí rì ：yǔ chū sūn guāng xiàn 《huàn xī shā 》cí ：“lán mù chū xiū qǔ kǎn qián ，nuǎn fēng chí rì xǐ tóu tiān 。”chí rì ：chūn rì ，yǔ (...)
shī gē kāi shǒu jiù yòng yī gè zhí jiē biǎo dá gǎn qíng de cí “chóu chàng ”，bú jǐn diàn dìng quán shī de gǎn qíng jī diào ，qiě huò zǒng lǐng quán piān zhī xiào 。cǐ cí de zuò yòng suī rán yì jiě ，dàn wèn tí shì ，shuí rén “chóu chàng ”，wéi hé “chóu chàng ”。shuí zài “chóu chàng ”ne ？shǒu jù shuō “chóu chàng jiāng tóu jǐ shù méi ”，mò fēi méi zài chóu chàng ？gēn jù hàn lián ，qián shí suī céng dà xuě yā méi ，rán méi yǐ zài zuó yè xuě hòu zhàn fàng zhī tóu ，dāng wú chóu chàng zhī lǐ yóu 。jì rán bú shì méi zài chóu chàng ，chóu chàng de jiù zhī néng shì shī rén zì jǐ 。shī rén kāi piān jiù shuō zì jǐ “chóu chàng ”，kě jiàn qí “chóu chàng ”zhī nóng zhī shēn 。shī rén zuò shī ，dāng xù jī de gǎn qíng yú tí bǐ zhī jì nóng liè dé nán yǐ huà jiě shí ，biàn wú xiá màn tiáo sī lǐ de yùn yòng suǒ wèi de jì qiǎo biǎo dá zhī ，ér cháng cháng zài shī gē de kāi tóu zhí jiē yǔ yǐ fā xiè ，ruò lǐ bái zhī “dà dào rú qīng tiān ，wǒ dú bú dé chū ”（《háng lù nán 》），“yī yù xì ，wēi hū gāo zāi ”（《shǔ dào nán 》），jí wéi cǐ lèi 。rán zé ，shī rén wéi hé chóu chàng ？shì yīn wéi jiāng tóu zhī yǒu jǐ shù méi ，wéi méi zhī shǎo ér chóu chàng ma ？kǒng yì bú shì 。wéi hé ？yīn wéi méi suī shì zhōng guó gǔ dài shī rén de ài wù ，dàn qí shī zhōng de méi duō yǐ zhū ，shèn zhì yǐ zhī lùn ，ruò “(...)
jìng tǔ táng rén de jié xí cóng wú kāi shǐ ，lún luò chén nì qióng jìn le kǔ nán zhī yuán 。lún huí chéng wéi jīn shì de rén xíng shí ，cái chè wù sān zhǒng jiě tuō de kōng mén 。huá táng zhōng kāi pì yī kuài jié jìng de dì yù ，fó de tú xiàng qīng xī ér qiě xì wēi 。táng zhōng fén shāo qīng líng de tán xiāng ，sòng chàng zhe wēi miào de fó jīng 。wǒ kòu shǒu bài xiè chàng jīng (...)
yí fèng zhōng ，yǒu rú shēng liǔ yì zhě ，yīng jǔ xià dì ，jiāng hái xiāng bīn 。niàn xiāng rén yǒu kè yú jīng yáng zhě ，suí wǎng gào bié 。zhì liù qī lǐ ，niǎo qǐ mǎ jīng ，jí yì dào zuǒ 。yòu liù qī lǐ ，nǎi zhǐ 。jiàn yǒu fù rén ，mù yáng yú dào pàn 。yì guài shì zhī ，nǎi shū sè yě 。rán ér é liǎn bú shū ，jīn xiù wú guāng ，níng tīng xiáng lì ，ruò yǒu suǒ sì 。yì jié zhī yuē ：“zǐ hé kǔ ér zì rǔ rú shì ？”fù shǐ chǔ ér xiè ，zhōng qì ér duì yuē ：“jiàn qiè bú xìng ，jīn rì jiàn rǔ wèn yú zhǎng zhě 。rán ér hèn guàn jī gǔ ，yì hé néng kuì bì ？xìng yī wén yān 。qiè ，dòng tíng lóng jun1 xiǎo nǚ yě 。fù mǔ pèi jià jīng chuān cì zǐ ，ér fū xù lè yì ，wéi bì pú suǒ huò ，rì yǐ yàn báo 。jì ér jiāng sù yú jiù gū ，jiù gū ài qí zǐ ，bú néng yù 。dài sù pín qiē ，yòu dé zuì jiù gū 。jiù gū huǐ chù yǐ zhì cǐ 。”yán qì ，xū xī liú tì ，bēi bú zì shèng 。yòu yuē ：“dòng tíng yú zī ，xiàng yuǎn bú zhī qí jǐ duō yě ？zhǎng tiān máng máng ，xìn hào mò tōng 。xīn mù duàn jìn ，wú suǒ zhī āi 。wén jun1 jiāng hái wú ，mì tōng dòng tíng 。huò yǐ chǐ shū jì tuō shì zhě ，wèi bo jiāng yǐ wéi kě hū ？”yì yuē ：“wú yì fū yě 。wén zǐ zhī shuō ，qì xuè jù dòng ，hèn wú máo yǔ ，bú néng fèn fēi ，shì hé kě fǒu zhī wèi hū ！rán ér dòng tíng shēn shuǐ yě 。wú háng chén jiān ，níng kě zhì yì yē ？wéi kǒng dào tú xiǎn huì ，bú xiàng tōng dá ，zhì fù chéng tuō ，yòu guāi kěn yuàn 。zǐ yǒu hé shù kě dǎo wǒ xié ？”nǚ bēi qì qiě xiè ，yuē ：“fù zǎi zhēn zhòng ，bú fù yán yǐ 。tuō huò huí hào ，suī sǐ bì xiè 。jun1 bú xǔ ，hé gǎn yán 。jì xǔ ér wèn ，zé dòng tíng zhī yǔ jīng yì ，bú zú wéi yì yě 。”yì qǐng wén zhī 。nǚ yuē ：“dòng tíng zhī yīn ，yǒu dà jú shù yān ，xiāng rén wèi zhī ‘shè jú ’。jun1 dāng jiě qù zī dài ，shù yǐ tā wù 。rán hòu kòu shù sān fā ，dāng yǒu yīng zhě 。yīn ér suí zhī ，wú yǒu ài yǐ 。xìng jun1 zǐ shū xù zhī wài ，xī yǐ xīn chéng zhī huà yǐ tuō ，qiān wàn wú yú ！”yì yuē ：“jìng wén mìng yǐ 。”nǚ suí yú rú jiān jiě shū ，zài bài yǐ jìn 。dōng wàng chóu qì ，ruò bú zì shèng 。yì shēn wéi zhī qī ，nǎi zhì shū náng zhōng ，yīn fù wèi yuē ：“wú bú zhī zǐ zhī mù yáng ，hé suǒ yòng zāi ？shén qǐ zǎi shā hū ？”nǚ yuē ：“fēi yáng yě ，yǔ gōng yě 。”“hé wéi yǔ gōng ？”yuē ：“léi tíng zhī lèi yě 。”yì gù shì zhī ，zé jiē jiǎo gù nù bù ，yǐn hé shèn yì ，ér dà xiǎo máo jiǎo ，zé wú bié yáng yān 。yì yòu yuē ：“wú wéi shǐ zhě ，tā rì guī dòng tíng ，xìng wù xiàng bì 。”nǚ yuē ：“níng zhǐ bú bì ，dāng rú qīn qī ěr 。”yǔ jìng ，yǐn bié dōng qù 。bú shù shí bù ，huí wàng nǚ yǔ yáng ，jù wáng suǒ jiàn yǐ 。 　　qí xī ，zhì yì ér bié qí yǒu ，yuè yú dào xiāng ，hái jiā ，nǎi fǎng yǒu yú dòng tíng 。dòng tíng zhī yīn ，guǒ yǒu shè jú 。suí yì dài xiàng shù ，sān jī ér zhǐ 。é yǒu wǔ fū chū yú bō wèn ，zài bài qǐng yuē ：“guì kè jiāng zì hé suǒ zhì yě ？”yì bú gào qí shí ，yuē ：“zǒu yè dà wáng ěr 。”wǔ fū jiē shuǐ zhǐ lù ，yǐn yì yǐ jìn 。wèi yì yuē ：“dāng bì mù ，shù xī kě dá yǐ 。”yì rú qí yán ，suí zhì qí gōng 。shǐ jiàn tái gé xiàng xiàng ，mén hù qiān wàn ，qí cǎo zhēn mù ，wú suǒ bú yǒu .fū nǎi zhǐ yì ，tíng yú dà shì zhī yú ，yuē ：“kè dāng jū cǐ yǐ sì yān 。”yì yuē ：“cǐ hé suǒ yě ？”fū yuē ：“cǐ líng xū diàn yě 。”dì shì zhī ，zé rén jiān zhēn bǎo bì jìn yú cǐ 。zhù yǐ bái bì ，qì yǐ (...)
jīn ní (niní )：shī xíng tóng xiāng lú 。hóng làng ：hóng sè bèi pù luàn tān zài chuáng shàng ，yǒu rú bō làng 。bǎo lián (lianlián )：huá guì de shū zhuāng jìng xiá 。zhě ：tōng zhè 。yáng guān ：yǔ chū 《yáng guān sān dié 》，shì táng sòng shí de sòng bié qǔ 。wáng wéi 《sòng yuán èr shǐ ān xī 》shī ：“wèi chéng cháo yǔ yì qīng chén ，kè shě qīng qīng liǔ sè xīn 。quàn jun1 gèng jìn yī huái jiǔ ，xī chū yáng guān wú gù rén 。”hòu jù cǐ shī pǔ chéng 《yáng guān sān dié 》，wéi sòng bié zhī qǔ 。cǐ chù fàn zhǐ lí gē 。wǔ líng rén yuǎn ：yǐn yòng táo yuān míng 《táo huā yuán jì 》zhōng ，wǔ líng yú rén wù rù táo huā yuán ，lí kāi hòu zài qù biàn zhǎo bú dào lù jìng le 。táo yuān míng 《táo huā yuán jì 》yún wǔ líng （jīn hú nán cháng dé ）(...)
guǎ rén zhèng yào wèn nǐ zhè shì 。jì shì lǐ měi rén shí dé jīn dàn ，shēng xià tài zǐ ，rú jīn zhè tài zǐ què zài nà lǐ ？nǐ bú kě yǐn cáng ，yī yī de shuō gè míng bái ，yǔ guǎ rén zhī dào 。wàn suì shè nú bì (...)
jiē xià lái ，jǐng lián xiě dù jiāng ，chuán guò shā tān ，jīng sàn le cǎo cóng zhōng chéng qún de ōu niǎo ；huí wàng àn shàng ，jiāng tián wàn qǐng ，yī zhī bái lù zài zì yóu zì zài dì fēi xiáng 。zhè yī lián qiǎo yòng shù liàng cí ，bú dàn shǔ duì gōng wěn ，ér qiě shēn huà le shī jìng 。qún ōu qī xī shā cǎo zhī jiān ，kě jiàn tiān shí xiàng wǎn ，fēi niǎo guī cháo ，suǒ yǐ wàn qǐng jiāng tián zhī shàng zhī yǒu yī lù fēi xiáng 。zhè fú sè cǎi xiān míng de huà miàn qiáng liè dì xuàn rǎn le jiāng biān de qīng kuàng hé jì jìng 。hòu lái lǐ qīng zhào 《rú mèng (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

接下来，颈联写渡江，船过沙滩，惊散了草丛中成群的鸥鸟；回望岸上，江田万顷，一只白鹭在自由自在地飞翔。这一联巧用数量词，不但属对工稳，而且深化了诗境。群鸥栖息沙草之间，可见天时向晚，飞鸟归巢，所以万顷江田之上只有一鹭飞翔。这幅色彩鲜明的画面强烈地渲染了江边的清旷和寂静。后来李清照《如梦(...)
第三则:学习方法　　子曰：“温故而知新，可以为师矣。”(《为政》) 　　孔子说：“复习学过的知识，可从中获得新的见解与体会,凭借(...)

相关赏析

最后一句，写“梦破”直到天明的所感所闻。由于秋寒袭人，加以思绪难平，词人再也睡不着了，两个“无寐”，正是他归梦难成，夜阑无绪，欲眠不能，欲怨无由的心理写照，使人仿佛觉得是词人在万般无奈之时脱口而出的怨语。“门外马嘶人起”，终于，一片人声马嘶，打破了沉沉夜幕，无寐的词人也可以暂时抛开那秋夜的寒意，那紊乱的心绪了。但是，一个白昼之后，不又得回到那沉沉如水的遥夜当中，品味那似乎永远品不完的离愁和凄凉！
作者心境　　虽然自己有欣赏美景的乐趣，但是并不得意。将自己寄情于山水之间，有失意的自我排解。　　——本文体现二人友情的句子：念无与为乐者，遂至承天寺寻张怀民（唯张怀民可与同乐）；怀民亦未寝（两人遭遇相同，心境也相同）； 相与步于中庭（两人亲密无间）； 但少闲人如吾两人者耳（两人遭遇相同，心境相同，志趣也相同，是真正志同道合的朋友）。　　“水中藻、荇交横”说明了当时月色之浓、清、亮。　　闲人：苏轼这时被贬为黄(...)
大婆(...)
净土堂人的结习从无开始，沦落沉溺穷尽了苦难之源。轮回成为今世的人形时，才彻悟三种解脱的空门。华堂中开辟一块洁净的地域，佛的图像清晰而且细微。堂中焚烧清泠的檀香，诵唱着微妙的佛经。我叩首拜谢唱经(...)

作者介绍

贾臻 贾臻，字退崖，号运生，故城人。道光壬辰进士，改庶吉士，授编修，历官贵州布政使，署安徽巡抚。有《洛中吟》、《后洛中吟》、《如京集》、《如京续集》、《蕴声诗略》。