北园

北园原文：

全诗景情交融，景中有情。整首诗意境雄浑，气象万千。用景物之间的对比，烘托出一(...)
可早来到驿亭也。令人报复去，道有范雎在于门首。报的大人得知，有范雎来了也。道有请。请进。贤士，小官奉主公命令，在此相候良久。贤士请坐。量小生有何德能，劳大王如此重待？贤士有如此大才，久后必有大用也。
这首词抒写女子的离愁别恨。词以形传神，从人物的外貌转而深入其内心世界，通过描写一位歌女的生活片断，即在冬日的清晨起床梳妆时的生活情景，展现了歌女们痛苦与苦闷的内心世界。上片即行点题。首二句以素描手法勾勒出一幅图画：主人公于冬日凌晨临镜梳妆，精心地在额上涂出梅状五色花朵。“帘幕卷”，暗示她已起床；轻霜，气候只微寒；因微寒而呵手，可想见她的娇怯；梅妆，是一种美妆，始于南朝宋寿阳公主；试梅妆，谓试着描画梅花妆。后二句写她本有离愁别恨，所以把眉画得像远山一样修长。古人有以山水喻别离的习惯，眉黛之长，象征水阔山长。用远山比美人之眉，由来已久。以上，读者从歌女一番对镜梳妆、顾影自怜的举动中，尤其是从她描眉作“远山长”当中，可以窥见她内心的凄苦和对爱情的渴望。下片极其成功进行了心理刻画，描写了歌女内心的凄苦和悲凉。首三句写她追忆往事，哀叹芳年易逝，内心伤感不已。此三句，寥寥数语便道出了女主人公对于自身命运不能自主而只得让美好年华虚度在陪人欢笑上的痛楚。结尾三句，以女主人公“拟歌先敛”、强颜欢笑、寸肠欲断的情态，活灵活现地刻画出歌女无法获得幸福生活而为生计被迫卖唱的痛苦心情。“拟歌先敛，欲笑还颦”八个字，透露了这位靠色艺谋生的歌女不得不强颜欢笑的苦闷。自己卷起带霜的门帘，然后呵手试妆，可见其孤独困苦。是对卖笑生活的总结，也是对从良后的现实的概括。末句“最断人肠”隐含着作者的同情，语简意深，十分传神。此词写人眉目传神，入木三分，将歌妓的怨嗟和悲苦刻画得栩栩如生、呼之欲出，足见词人生活体验和艺术功力之深。
词的上片写登临齐山的今昔之感。词起笔“十二年前，曾上到、绣春台顶。”从昔日登此山写起，说明这次是旧地重游。昔日登山的情景怎样呢？“双脚健、不烦筇（qióng）杖，透岩穿岭。”“筇杖”即竹杖。“透岩穿岭”，即翻山越岭。即十二年前诗人凭着一股少年锐气，迈开轻健的双脚，不(...)
⑴左省：门下省。杜拾遗：即杜甫，曾任左拾遗。⑵“联步”句：意为两人一起同趋，然后各归东西。联步：同行。丹陛：皇宫的红色台阶，借指朝廷。⑶曹：官署。限：阻隔，引申为分隔。紫微：古人以紫微星垣比喻皇帝居处，此指朝会时皇帝所居的宣政殿。中书省在殿西，门下省在殿东。⑷天仗：(...)
你看那位壮士，手执胡钩跨上骏马，英姿勃勃地越过陇山头。他从小就立志报效国家，杀敌立功绝不是为了做官封侯。万里之外的故乡景象将会在你的梦中出现，边疆的月光常常会引起你的别离忧愁之情。你此去(...)
妾身陈玉英是也，在这嘉兴府，做着第二个行首。有大行首李素兰。与李玉壶作伴，有他母亲板障，剪了头发，不出来官身，如今我做了大行首。李玉壶昨日望我，要与李素兰厮见一面。许他今日相见，着梅香先请过素兰来，且躲在房中，看他说甚么？这早晚李玉壶敢待来也。小生被那虔婆板障，赌(...)
这首词是写暮春时节，晴天白昼，游故地怀故人。词的上片开头三句是写景，晴天飞云、水边轻阴，给读者描绘出了一个美好的境界。“做弄得”是渐渐使得的意思。下面接着写人：词人在这美好境界的桥西停下了马，并且把马系在他过去也曾经系过马的树上。“旧时”两字告诉读者，这是故地重游了。在故地见到昔日的芳树还活着，还是那样翠绿，但是，昔日“翠陌寻春”的人不见了，而且眼前周围也没有人，只好漫问树梢小桃故人消息，而小桃却是无语的。风景依旧，人事全非，令作者感到伤情。而可恨的燕莺，不了解词人的痛苦，更不抚慰词人的痛苦，却隔如雨乱红飞去。下片开头四句写感慨，好像是另笔，实际仍然是上片的“闲情”的发挥，并没有断了词意。“春风意”来自苏轼《梅花》诗：“何人会得春风意，怕见黄昏雨细时。”接着两句，进一步写怨恨、写愁。前面只是说“怨恨”难于诉说，只是说“愁如许”，而此处则是到了“断肠”的地步了，到了要写“此意”“都无新句”的地步了，可见其怨恨之深，愁之深。最后两句以何时再见故人——仙侣作结，点明了题意。对于词的结句，历来是受到词家重视的，张炎就曾说过：“末句最当留意，有有余不尽之意始佳。”高观国词中固然有结句好的，如《齐天乐》的“送绝征鸿，楚峰烟数重。”但是，一般说来，他的词的结句如《霜天晓角》的：“欲访莫愁何处？旗亭在画桥侧。”《杏花天》的：“小桃也自知人恨，满面羞红难问。”《卜算子》的：“十二雕窗六曲屏，题遍伤春句。”等等都和这首《玲珑四犯》的结句一样，没有不尽之意，相反地，使人有说尽之感。这是这首词的一个缺点。
何妨随我归云际。共作个、住山活计。照清溪，匀粉面，插山花，也须胜、风尘气味。
老夫范仲淹。自从刘衙内保举他两个孩儿去陈州开仓粜米，谁想那两个到的陈州，贪赃坏法，饮酒非为。奉圣人的命，着老夫再差一员正直的去陈州，结断此一桩公事，就敕赐势剑金牌，先斩后闻。今日在此议事堂中，与众公卿聚议，怎么这早晚还不见来。令人，门首觑着，若来时，报复我知道。理会的。老夫韩魏公，今有范天章学士在于议事堂，令人来请。不知有甚事？须索去走一遭。可早来到这门首也。韩魏公到。道有请。老丞相来了也，请坐。老夫吕夷简。正在私宅闲坐，有范学士在于议事堂，令人来请，须索去走一遭。不觉早来到了也。吕平章到。道有请。老丞相在此。学士，今日请老夫果有何事？二位老丞相，则因为前者陈州粜米一事，刘衙内举保他那两个孩儿做仓官去，如今在那里贪赃坏法，饮酒非为。奉圣人的命，教老夫在此聚会众多臣宰，举一个正直的官员前去陈州，结断此事。只等众大人来全了时，同举一位咱。想学士必已得人，某等便当举荐。自家小忄敝古。俺和父亲同去籴米(...)
这首七律，写于唐肃宗761年（上元二年）深秋，当时杜甫在成都。安史之乱尚未平定，史朝义逆势正炽。江东（长江下游）一带虽未遭受兵祸，但九月间江淮发生大饥荒，再加上统治者严加盘剥，于是暴动四起，饿殍遍野。此诗是诗人在成都附近的蜀州白马江畔送韩十四去江东探亲时写的，在深沉的别情中流露出蒿目时艰、忧心国难的浩茫心事。(...)

北园拼音解读：

quán shī jǐng qíng jiāo róng ，jǐng zhōng yǒu qíng 。zhěng shǒu shī yì jìng xióng hún ，qì xiàng wàn qiān 。yòng jǐng wù zhī jiān de duì bǐ ，hōng tuō chū yī (...)
kě zǎo lái dào yì tíng yě 。lìng rén bào fù qù ，dào yǒu fàn jū zài yú mén shǒu 。bào de dà rén dé zhī ，yǒu fàn jū lái le yě 。dào yǒu qǐng 。qǐng jìn 。xián shì ，xiǎo guān fèng zhǔ gōng mìng lìng ，zài cǐ xiàng hòu liáng jiǔ 。xián shì qǐng zuò 。liàng xiǎo shēng yǒu hé dé néng ，láo dà wáng rú cǐ zhòng dài ？xián shì yǒu rú cǐ dà cái ，jiǔ hòu bì yǒu dà yòng yě 。
zhè shǒu cí shū xiě nǚ zǐ de lí chóu bié hèn 。cí yǐ xíng chuán shén ，cóng rén wù de wài mào zhuǎn ér shēn rù qí nèi xīn shì jiè ，tōng guò miáo xiě yī wèi gē nǚ de shēng huó piàn duàn ，jí zài dōng rì de qīng chén qǐ chuáng shū zhuāng shí de shēng huó qíng jǐng ，zhǎn xiàn le gē nǚ men tòng kǔ yǔ kǔ mèn de nèi xīn shì jiè 。shàng piàn jí háng diǎn tí 。shǒu èr jù yǐ sù miáo shǒu fǎ gōu lè chū yī fú tú huà ：zhǔ rén gōng yú dōng rì líng chén lín jìng shū zhuāng ，jīng xīn dì zài é shàng tú chū méi zhuàng wǔ sè huā duǒ 。“lián mù juàn ”，àn shì tā yǐ qǐ chuáng ；qīng shuāng ，qì hòu zhī wēi hán ；yīn wēi hán ér hē shǒu ，kě xiǎng jiàn tā de jiāo qiè ；méi zhuāng ，shì yī zhǒng měi zhuāng ，shǐ yú nán cháo sòng shòu yáng gōng zhǔ ；shì méi zhuāng ，wèi shì zhe miáo huà méi huā zhuāng 。hòu èr jù xiě tā běn yǒu lí chóu bié hèn ，suǒ yǐ bǎ méi huà dé xiàng yuǎn shān yī yàng xiū zhǎng 。gǔ rén yǒu yǐ shān shuǐ yù bié lí de xí guàn ，méi dài zhī zhǎng ，xiàng zhēng shuǐ kuò shān zhǎng 。yòng yuǎn shān bǐ měi rén zhī méi ，yóu lái yǐ jiǔ 。yǐ shàng ，dú zhě cóng gē nǚ yī fān duì jìng shū zhuāng 、gù yǐng zì lián de jǔ dòng zhōng ，yóu qí shì cóng tā miáo méi zuò “yuǎn shān zhǎng ”dāng zhōng ，kě yǐ kuī jiàn tā nèi xīn de qī kǔ hé duì ài qíng de kě wàng 。xià piàn jí qí chéng gōng jìn háng le xīn lǐ kè huà ，miáo xiě le gē nǚ nèi xīn de qī kǔ hé bēi liáng 。shǒu sān jù xiě tā zhuī yì wǎng shì ，āi tàn fāng nián yì shì ，nèi xīn shāng gǎn bú yǐ 。cǐ sān jù ，liáo liáo shù yǔ biàn dào chū le nǚ zhǔ rén gōng duì yú zì shēn mìng yùn bú néng zì zhǔ ér zhī dé ràng měi hǎo nián huá xū dù zài péi rén huān xiào shàng de tòng chǔ 。jié wěi sān jù ，yǐ nǚ zhǔ rén gōng “nǐ gē xiān liǎn ”、qiáng yán huān xiào 、cùn cháng yù duàn de qíng tài ，huó líng huó xiàn dì kè huà chū gē nǚ wú fǎ huò dé xìng fú shēng huó ér wéi shēng jì bèi pò mài chàng de tòng kǔ xīn qíng 。“nǐ gē xiān liǎn ，yù xiào hái pín ”bā gè zì ，tòu lù le zhè wèi kào sè yì móu shēng de gē nǚ bú dé bú qiáng yán huān xiào de kǔ mèn 。zì jǐ juàn qǐ dài shuāng de mén lián ，rán hòu hē shǒu shì zhuāng ，kě jiàn qí gū dú kùn kǔ 。shì duì mài xiào shēng huó de zǒng jié ，yě shì duì cóng liáng hòu de xiàn shí de gài kuò 。mò jù “zuì duàn rén cháng ”yǐn hán zhe zuò zhě de tóng qíng ，yǔ jiǎn yì shēn ，shí fèn chuán shén 。cǐ cí xiě rén méi mù chuán shén ，rù mù sān fèn ，jiāng gē jì de yuàn jiē hé bēi kǔ kè huà dé xǔ xǔ rú shēng 、hū zhī yù chū ，zú jiàn cí rén shēng huó tǐ yàn hé yì shù gōng lì zhī shēn 。
cí de shàng piàn xiě dēng lín qí shān de jīn xī zhī gǎn 。cí qǐ bǐ “shí èr nián qián ，céng shàng dào 、xiù chūn tái dǐng 。”cóng xī rì dēng cǐ shān xiě qǐ ，shuō míng zhè cì shì jiù dì zhòng yóu 。xī rì dēng shān de qíng jǐng zěn yàng ne ？“shuāng jiǎo jiàn 、bú fán qióng （qióng）zhàng ，tòu yán chuān lǐng 。”“qióng zhàng ”jí zhú zhàng 。“tòu yán chuān lǐng ”，jí fān shān yuè lǐng 。jí shí èr nián qián shī rén píng zhe yī gǔ shǎo nián ruì qì ，mài kāi qīng jiàn de shuāng jiǎo ，bú (...)
⑴zuǒ shěng ：mén xià shěng 。dù shí yí ：jí dù fǔ ，céng rèn zuǒ shí yí 。⑵“lián bù ”jù ：yì wéi liǎng rén yī qǐ tóng qū ，rán hòu gè guī dōng xī 。lián bù ：tóng háng 。dān bì ：huáng gōng de hóng sè tái jiē ，jiè zhǐ cháo tíng 。⑶cáo ：guān shǔ 。xiàn ：zǔ gé ，yǐn shēn wéi fèn gé 。zǐ wēi ：gǔ rén yǐ zǐ wēi xīng yuán bǐ yù huáng dì jū chù ，cǐ zhǐ cháo huì shí huáng dì suǒ jū de xuān zhèng diàn 。zhōng shū shěng zài diàn xī ，mén xià shěng zài diàn dōng 。⑷tiān zhàng ：(...)
nǐ kàn nà wèi zhuàng shì ，shǒu zhí hú gōu kuà shàng jun4 mǎ ，yīng zī bó bó dì yuè guò lǒng shān tóu 。tā cóng xiǎo jiù lì zhì bào xiào guó jiā ，shā dí lì gōng jué bú shì wéi le zuò guān fēng hóu 。wàn lǐ zhī wài de gù xiāng jǐng xiàng jiāng huì zài nǐ de mèng zhōng chū xiàn ，biān jiāng de yuè guāng cháng cháng huì yǐn qǐ nǐ de bié lí yōu chóu zhī qíng 。nǐ cǐ qù (...)
qiè shēn chén yù yīng shì yě ，zài zhè jiā xìng fǔ ，zuò zhe dì èr gè háng shǒu 。yǒu dà háng shǒu lǐ sù lán 。yǔ lǐ yù hú zuò bàn ，yǒu tā mǔ qīn bǎn zhàng ，jiǎn le tóu fā ，bú chū lái guān shēn ，rú jīn wǒ zuò le dà háng shǒu 。lǐ yù hú zuó rì wàng wǒ ，yào yǔ lǐ sù lán sī jiàn yī miàn 。xǔ tā jīn rì xiàng jiàn ，zhe méi xiāng xiān qǐng guò sù lán lái ，qiě duǒ zài fáng zhōng ，kàn tā shuō shèn me ？zhè zǎo wǎn lǐ yù hú gǎn dài lái yě 。xiǎo shēng bèi nà qián pó bǎn zhàng ，dǔ (...)
zhè shǒu cí shì xiě mù chūn shí jiē ，qíng tiān bái zhòu ，yóu gù dì huái gù rén 。cí de shàng piàn kāi tóu sān jù shì xiě jǐng ，qíng tiān fēi yún 、shuǐ biān qīng yīn ，gěi dú zhě miáo huì chū le yī gè měi hǎo de jìng jiè 。“zuò nòng dé ”shì jiàn jiàn shǐ dé de yì sī 。xià miàn jiē zhe xiě rén ：cí rén zài zhè měi hǎo jìng jiè de qiáo xī tíng xià le mǎ ，bìng qiě bǎ mǎ xì zài tā guò qù yě céng jīng xì guò mǎ de shù shàng 。“jiù shí ”liǎng zì gào sù dú zhě ，zhè shì gù dì zhòng yóu le 。zài gù dì jiàn dào xī rì de fāng shù hái huó zhe ，hái shì nà yàng cuì lǜ ，dàn shì ，xī rì “cuì mò xún chūn ”de rén bú jiàn le ，ér qiě yǎn qián zhōu wéi yě méi yǒu rén ，zhī hǎo màn wèn shù shāo xiǎo táo gù rén xiāo xī ，ér xiǎo táo què shì wú yǔ de 。fēng jǐng yī jiù ，rén shì quán fēi ，lìng zuò zhě gǎn dào shāng qíng 。ér kě hèn de yàn yīng ，bú le jiě cí rén de tòng kǔ ，gèng bú fǔ wèi cí rén de tòng kǔ ，què gé rú yǔ luàn hóng fēi qù 。xià piàn kāi tóu sì jù xiě gǎn kǎi ，hǎo xiàng shì lìng bǐ ，shí jì réng rán shì shàng piàn de “xián qíng ”de fā huī ，bìng méi yǒu duàn le cí yì 。“chūn fēng yì ”lái zì sū shì 《méi huā 》shī ：“hé rén huì dé chūn fēng yì ，pà jiàn huáng hūn yǔ xì shí 。”jiē zhe liǎng jù ，jìn yī bù xiě yuàn hèn 、xiě chóu 。qián miàn zhī shì shuō “yuàn hèn ”nán yú sù shuō ，zhī shì shuō “chóu rú xǔ ”，ér cǐ chù zé shì dào le “duàn cháng ”de dì bù le ，dào le yào xiě “cǐ yì ”“dōu wú xīn jù ”de dì bù le ，kě jiàn qí yuàn hèn zhī shēn ，chóu zhī shēn 。zuì hòu liǎng jù yǐ hé shí zài jiàn gù rén ——xiān lǚ zuò jié ，diǎn míng le tí yì 。duì yú cí de jié jù ，lì lái shì shòu dào cí jiā zhòng shì de ，zhāng yán jiù céng shuō guò ：“mò jù zuì dāng liú yì ，yǒu yǒu yú bú jìn zhī yì shǐ jiā 。”gāo guān guó cí zhōng gù rán yǒu jié jù hǎo de ，rú 《qí tiān lè 》de “sòng jué zhēng hóng ，chǔ fēng yān shù zhòng 。”dàn shì ，yī bān shuō lái ，tā de cí de jié jù rú 《shuāng tiān xiǎo jiǎo 》de ：“yù fǎng mò chóu hé chù ？qí tíng zài huà qiáo cè 。”《xìng huā tiān 》de ：“xiǎo táo yě zì zhī rén hèn ，mǎn miàn xiū hóng nán wèn 。”《bo suàn zǐ 》de ：“shí èr diāo chuāng liù qǔ píng ，tí biàn shāng chūn jù 。”děng děng dōu hé zhè shǒu 《líng lóng sì fàn 》de jié jù yī yàng ，méi yǒu bú jìn zhī yì ，xiàng fǎn dì ，shǐ rén yǒu shuō jìn zhī gǎn 。zhè shì zhè shǒu cí de yī gè quē diǎn 。
hé fáng suí wǒ guī yún jì 。gòng zuò gè 、zhù shān huó jì 。zhào qīng xī ，yún fěn miàn ，chā shān huā ，yě xū shèng 、fēng chén qì wèi 。
lǎo fū fàn zhòng yān 。zì cóng liú yá nèi bǎo jǔ tā liǎng gè hái ér qù chén zhōu kāi cāng tiào mǐ ，shuí xiǎng nà liǎng gè dào de chén zhōu ，tān zāng huài fǎ ，yǐn jiǔ fēi wéi 。fèng shèng rén de mìng ，zhe lǎo fū zài chà yī yuán zhèng zhí de qù chén zhōu ，jié duàn cǐ yī zhuāng gōng shì ，jiù chì cì shì jiàn jīn pái ，xiān zhǎn hòu wén 。jīn rì zài cǐ yì shì táng zhōng ，yǔ zhòng gōng qīng jù yì ，zěn me zhè zǎo wǎn hái bú jiàn lái 。lìng rén ，mén shǒu qù zhe ，ruò lái shí ，bào fù wǒ zhī dào 。lǐ huì de 。lǎo fū hán wèi gōng ，jīn yǒu fàn tiān zhāng xué shì zài yú yì shì táng ，lìng rén lái qǐng 。bú zhī yǒu shèn shì ？xū suǒ qù zǒu yī zāo 。kě zǎo lái dào zhè mén shǒu yě 。hán wèi gōng dào 。dào yǒu qǐng 。lǎo chéng xiàng lái le yě ，qǐng zuò 。lǎo fū lǚ yí jiǎn 。zhèng zài sī zhái xián zuò ，yǒu fàn xué shì zài yú yì shì táng ，lìng rén lái qǐng ，xū suǒ qù zǒu yī zāo 。bú jiào zǎo lái dào le yě 。lǚ píng zhāng dào 。dào yǒu qǐng 。lǎo chéng xiàng zài cǐ 。xué shì ，jīn rì qǐng lǎo fū guǒ yǒu hé shì ？èr wèi lǎo chéng xiàng ，zé yīn wéi qián zhě chén zhōu tiào mǐ yī shì ，liú yá nèi jǔ bǎo tā nà liǎng gè hái ér zuò cāng guān qù ，rú jīn zài nà lǐ tān zāng huài fǎ ，yǐn jiǔ fēi wéi 。fèng shèng rén de mìng ，jiāo lǎo fū zài cǐ jù huì zhòng duō chén zǎi ，jǔ yī gè zhèng zhí de guān yuán qián qù chén zhōu ，jié duàn cǐ shì 。zhī děng zhòng dà rén lái quán le shí ，tóng jǔ yī wèi zán 。xiǎng xué shì bì yǐ dé rén ，mǒu děng biàn dāng jǔ jiàn 。zì jiā xiǎo shù bì gǔ 。ǎn hé fù qīn tóng qù dí mǐ (...)
zhè shǒu qī lǜ ，xiě yú táng sù zōng 761nián （shàng yuán èr nián ）shēn qiū ，dāng shí dù fǔ zài chéng dōu 。ān shǐ zhī luàn shàng wèi píng dìng ，shǐ cháo yì nì shì zhèng chì 。jiāng dōng （zhǎng jiāng xià yóu ）yī dài suī wèi zāo shòu bīng huò ，dàn jiǔ yuè jiān jiāng huái fā shēng dà jī huāng ，zài jiā shàng tǒng zhì zhě yán jiā pán bāo ，yú shì bào dòng sì qǐ ，è piǎo biàn yě 。cǐ shī shì shī rén zài chéng dōu fù jìn de shǔ zhōu bái mǎ jiāng pàn sòng hán shí sì qù jiāng dōng tàn qīn shí xiě de ，zài shēn chén de bié qíng zhōng liú lù chū hāo mù shí jiān 、yōu xīn guó nán de hào máng xīn shì 。(...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

这首七律，写于唐肃宗761年（上元二年）深秋，当时杜甫在成都。安史之乱尚未平定，史朝义逆势正炽。江东（长江下游）一带虽未遭受兵祸，但九月间江淮发生大饥荒，再加上统治者严加盘剥，于是暴动四起，饿殍遍野。此诗是诗人在成都附近的蜀州白马江畔送韩十四去江东探亲时写的，在深沉的别情中流露出蒿目时艰、忧心国难的浩茫心事。(...)
“此夜曲中闻折柳”，今夜，缥缈的笛乐中，我听到了思乡怀亲的《折杨柳》。笛乐飘飘，如此动人，究竟吹的是什么曲子呢？“折柳(...)
祖居少陵的野老（杜甫自称）无声地痛哭，春天偷偷地来到了曲江边。江岸(...)

相关赏析

我这嘴脸实是欠，人人赞我能娇艳。只用一盆净水洗下来，倒也开的胭脂花粉店。妾身是马员外的大浑家。俺员外娶得一个妇人，叫做甚么张海棠，他跟前添了个小厮儿，长成五岁了也。我瞒着员外，这里有个赵令史，他是风流人物，又生得驴子般一头大行货，我与他有些不伶俐的勾当。我一心只要所算了我这员外，好与赵令史久远做夫妻。今日员外不在家，我早使人唤他去了，这早晚敢待来也。我做令史只图醉，又要他人老婆睡。毕竟心中爱者谁，则除脸上花花做一对。自家姓赵，在这郑州衙门，做个令史。州里人见我有些才干，送我两个表德：一个叫做赵皮鞋，一个叫做赵哈达。这里有个妇人，他是马均卿员外的大娘子。那一日马员外请我吃酒。偶然看见他大娘子，这嘴脸可可是天生一对，地产一双，都这等花花儿的，甚是有趣，害得我眠里梦里。只是想慕着他。岂知他也看上了我，背后瞒着员外，与我做些不怜俐勾当。今日他使人呼我，不知有甚事？须索去走一遭。来到此间，径自过去。大嫂，你唤我有何计议？我唤你来，不为别事。想俺两个偷偷摸摸的，到底不是个了期。我一心要合服毒药，谋杀了马员外，俺两个做永远夫妻，可不好么？你那里是我搭识的表子？只当是我的娘！难道你有此心，我倒没此意？这毒药我已备下多时也！兀的不是毒药。我交付了与你，我自到衙门中办事去也。赵令史去了也。我且把这毒药，藏在一处，只等觑个空便，才好下手。呀！我争些儿忘了，今日却是孩儿的生日。教人请员外来，和他到各寺院烧香，佛面上贴金，走一遭去来。妾身张海棠。自从嫁了马员外，可是五年光景，俺母亲也亡化了，连哥哥也不知那里，至今没个消耗。我跟前所生孩(...)
另外，值得读者注意的是这首诗中的时间问题。《暮江吟》写了三个不同的“时间”。通过以上分析，《暮江吟》前两句写的时间是日落前（一小段时间）或日落时；后两句主要写日落后（一小段时间），即黄昏；由后两句还引伸出夜里一段时间。这完全符合作者的观赏顺序，即作者先于日落前看到了“残阳铺照”，又于日落后看到了“月似弓”，再于夜间看到了“露似真珠”。大多数资料都认为，“月似弓”与“露似珍珠”是作者于夜间同一时刻看到的，前写天上，后写地下。其实这是因为缺少天文、气象常识，忽视了两种自然现象之间的“时间差”问题。如前所述，作者看到“九月初三”、“月似弓”之时，只能是在日落后不久。此时，由于太阳刚刚落山不久，地面散失的热量还不多，凉露尚未形成；而等到夜里“露似真珠”之时，似弓之月却又早已沉入西方地平线以下了。
虽有贤雄兮终不重行。
全诗共八章，取喻多奇，因而给人“光怪陆离，眩人耳目”的感觉，仔细诵读，方可发现各章之间确有内在脉络流动，(...)
盈盈背立，同心对绾，联萼飞香。牢贮深沈金屋，任教蝶困蜂忙。

作者介绍

韩宜可 明浙江山阴人，字伯时。洪武初，以荐授本县教谕。转楚王府录事。擢监察御史。为人正直，纠弹不避权贵。尝于丞相胡惟庸、御史大夫陈宁、中丞涂节侍帝坐，从容燕语时，前出弹章，劾三人恃功怙宠，内怀反侧。帝怒，叱为快口御史，下锦衣卫狱。寻得释。出为陕西按察司佥事。屡疏陈政事，多数报可。后坐事将受刑，太祖亲自审问，得免。未几，罢归。再起，撰诏称旨，特擢山西右布政使。寻以事谪安南。建文初入拜左副都御史，卒于官。